Sentymentalnie i z prośbą

Cześć ;)
Do napisania tego postu nakłoniła mnie przelotna chwila i w sumie kilka ostatnich przemyśleń.

Niedługo zacznę pisać kolejny rozdział. Już bym to robił, ale wciągnęło mnie pisanie innego opowiadania i chcę dokończyć pewną akcję nie przerywając jej w połowie, w czasie gdy mam na to wenę. Ale ten post będzie trochę o czymś innym. Częstotliwość dodawania czegokolwiek jest jaka jest, wiele się na to składa i myślę, że powtarzać nie trzeba. Faktem jest też, iż niemal całkowicie skupiłem się na tym innym projekcie, no bo wiecie Historii Michała nie mógłbym wydać, nawet jeśli bym tego chciał. Tamto drugie opowiadanie jest dla mnie teraz priorytetem, ale nie zostawię tego tutaj, za bardzo tego nie chce by to zrobić nawet jeśli miałoby mi to pomóc. Kocham to opowiadanie, naprawdę. Przy jego prowadzeniu doświadczyłem tak wiele radości, że nie sposób o tym zapomnieć. To od tego wszystko się zaczęło, dzięki Historii Michała, która pomogła mi rozwijać umiejętności pisarskie mogę teraz pisać coś ambitniejszego, coś z czego mogę być jeszcze bardziej dumny. Nie zostawię Historii Michała, będę tworzył ją dalej, bo to jej wszystko zawdzięczam. Wiadomo, trochę chęci z czasem opadły, ale to nie jest tak, że wcale się nie jaram tym co mam tutaj zaplanowane na później, przy niektórych planach fabularnych cały czas się hype'uje jak sobie o nich pomyślę, niektóre postacie, które szczególnie zdobyły moją sympatię jak Sandslash cały czas mi o sobie przypominają by opisać dalej ich losy. A opisując walki dalej świetnie się bawię. Powrót bloga do czasów jego świetności jest cały czas możliwy, wszystko co się pogorszyło jest do naprawienia. Ten blog nie umrze póki jest w moim sercu, a stamtąd go nigdy nie wypuszczę. Przyznam szczerze, że brakuje mi czegoś, a dokładniej wsparcia czytelników. Spokojnie do niczego nie będę przymuszał, jeśli nie zechcecie mi trochę pomóc to blog i tak będzie żył, możecie mu i mi jedynie pomóc. Chciałbym żebyście mnie zmotywowali w komentarzach, nie ważne jakiej treści, możecie pisać dlaczego lubicie to opowiadanie, co się wam podoba, wszystko co tylko uznacie, że może pomóc. Przydałby mi się jakiś kopniak motywujący, bo prawdą jest, że piszę dla siebie, ale pisze też dla was, pragnę opinii o tym co tworzę, chce żeby ktoś mówił o Historii Michała, nie tylko ja. Z tą prośbą zwracam się nie do tych którzy czytają to opowiadanie na siłę, żebym to ja zajrzał do ich opowiadań, żebym nie przestawał ich czytać, bo takie osoby były i są. Zwracam się do prawdziwych czytelników, którzy czytają Historię Michała, bo czerpią z tego przyjemność, bo lubią to robić, bo chcą to robić bezinteresownie. Jeśli tacy istnieją to będę dozgonnie wdzięczny za pomoc.

Historia Michała nie upadnie!